4 weeks left

Good afternoon my dear. Vandaag typ ik mijn reisblogje uit mijn luie stoel, op mijn mobiel. Haha het is de internationale AyseMerve lazy dagje. 
Maar even serieus ik heb nog nooit zo relaxed gezeten op een eenpersoons bankje... Maarja...

The time flies. Over 4 weken ben ik weer in Nederland. Althans dat hoop ik haha. Ik heb wel van die momenten dat ik even denk aan de dag dat ik uit Ghana vertrek. Ik heb hier een aantal goede vrienden gemaakt, waarmee het ook lastig gaat worden bij het afscheid. Ik ga ze erg missen. Maar nu denken we er even niet aan. 

Ik zit in de woonkamer en bedacht me net dat ik al 2,5 maanden geen TV heb gekeken. Hoe zagen die dingen er ook al weer uit? Haha, nee grapje. Niet alles draait om media.

Vorige week dinsdag gingen Pien en Maartje weer terug naar Nederland. 

Vorige week zijn we ook naar Accra gegaan voor mijn visa extension. Daar kwam ik ook Turken tegen. Ik heb ze even gesproken, zij waren al ruim 4 jaar in Ghana. 

De volgende dag op mijn stage. Oh ik realiseer me nu, dat ik nog niet heb vertelt waar ik stage loop. In eerste instantie zou ik aan het werk gaan als social cultural worker. Maar dat is allemaal veranderd. Ik loop stage in een first class resort, Aqua Safari. Ik ben een hospitality/resort management intern. Het is niet zo ver van Ada Foah af, het ligt in Big Ada. Als je in Big Ada zou komen, dan zou je niet verwachten dat je er nog zo een luxe resort kunt vinden. Om bij Aqua Safari te komen ga je door een arm dorpje. 
Laatst kwam ik ook een Nederlandse man tegen, die bij ons in het resort verbleef.

Na mijn stage ging ik ook even langs een school om de kinderen een gift te brengen. Iedereen bedankt die wat heeft gedoneerd! Binnenkort wil ik een weeshuis bezoeken. De foto's volgen nog... 

Vorige week zaterdag rond een uur of 7 ('sochtends) gingen Kyrea en ik 'stiekem' naar the market. Brenda sliep nog... Wat we helemaal niet erg vonden. We gingen 'stiekem' naar the market, omdat we een verjaardagscadeau voor Brenda wilden kopen. Op the market hebben we haar klof niet kunnen vinden... Wel hebben we 2 kloffen voor ons zelf gekocht haha! Toen we thuis kwamen, wisten we niet waar we de klof moesten laten, want als ze het zou zien hadden we wel wat uit te leggen. We gaven de kloffen aan the watchmen. Brenda vroeg of we zonder haar naar the market waren geweest. Wij zo nee tuurlijk niet. Uiteindelijk gingen we over een uur met zn allen. Zaterdag middag gingen we nog even relaxen bij Peace Holidays. 

Vorige week zaterdag begaf mijn laptop het uit het niets. Hij ligt momenteel in coma. Ik houd jullie wel even op de hoogte over zijn gezondheid.

Zondag ochtend heb ik zelf yoghurt gemaakt en 's avonds gingen we naar Aqua Safari voor de verjaardag van Brenda. We hebben even wat gedronken en gekletst. 

Sinds een week stormt het bijna dagelijks. Wij hebben al langer dan een week geen water en al een paar dagen light off. Dus dachten we laatst laten we met zn allen douchen in de regen. We hebben serieus gedoucht in de regen, kon prima! Het was wel een beetje koud... Wel fijn dat ik allemaal crazy dames in huis heb! 

Afgelopen maandag begon de ramadan. Het is hier prima vol te houden, ondanks de warmte. 

Gisteren gingen we met Kyrea naar het ziekenhuis. Haar koorts bleef maar stijgen. Daar aangekomen bleek dat ze een infectie had opgelopen. Ze kreeg antibiotica en vocht toegediend. Ik kan niet zo goed tegen naalden en bloed. Ik liep even een rondje...

Kyrea lag op de emergency. Er werd een kind binnen gebracht. Hij was ongeveer 2/3 jaar oud. Het was zo een schattig kindje, maar hij was buiten bewustzijn. Doordat het heel erg heeft gestormd is er een huisje ingestort (huisje van modder en stro mix ofzo iets) en het kindje was nog binnen. Ik stond zo dichtbij het kindje. Er zat ongeveer 30 centimeter tussen ons. Zijn moeder was aan het huilen en schreeuwde/mompelde dingen. Toen gebeurde het, het jongetje gaf het op. Zijn hart stond stil. Hij was dood... Ik heb voor het eerst iemand zien sterven. Zijn moeder hebben ze meegenomen, ik denk om haar even te laten kalmeren. De tante nam het kindje mee, ze deden er zo kalm over, het leek alsof het kindje sliep. Ik heb vannacht ook best slecht geslapen, omdat ik er iedere keer aan terug dacht. Ik ken het kindje niet, maar toch. Je wordt er gewoon verdrietig van... 

Dit was weer een stukje over mijn Ghana life. Ik hoop snel weer een verslag te schrijven. 

-x- 

Snapchat; AyseMerveee